özgürün yanına ne olacağını bilmeden gittim. yüzü asıktı. muhtemelen devrim mirayla arasında geçenleri söylemişti. ciddi bir tavır takınmıştı. havlularımızı serdik. konuşmamız lazım dedi. önce biraz yüzmek istiyorum dedim.iyi peki birlikte yüzelim sudada konuşuruz dedi. soyunduk ve denize girdik...

-olanları biliyorum. devrimle mirayın arasında geçenleri...
+bunu konuşmasak olmaz mı ?
-devrim mirayla bi daha görüşmeyi istemiyor. kız resmen devrime baskı yapmış birlikte olmak için. başına bela almaktan korkuyor devrim. nasıl bir arkadaşın var senin öyle ?
+öğrenmesi gereken şeyler varmış.of kafası çok karışıktı yapmış işte hiçbirimiz yargılayamayız.
-nasıl yargılayamayız ya kız resmen bekaretini verdi doğru düzgün tanımadığı çocuğa! hangi mantığa sığar bu ?
+arkadaşım hakkında düzgün konuş özgür. onun seçimleri sonuçta.hem sana ne ki ?
-nasıl bana ne ? sen benim kız arkadaşımsın mirayla yatan kişide en yakın arkadaşım.her türlü benide ilgilendirir.
+bak özgür anlayamadığın şeyler var. bilip bilmeden konuşma. şuraya senin yanına gelmişim moralimi daha fazla bozma. olan oldu sonuçta.
-o kız kötü bi kız merve. senide bozucak dikkat et kendine.
+off ne diyosun ya ben gidiyorum. keşke gelmeseydim yanına.
-ya merve yapma seni düşünüyorum işte.
+sen kimsin ki beni düşünüyorsun ya? anam mısın babam mısın ? gidiyorum ben.

hızlı hızlı yüzerek karaya çıktım... o kadar konuşma yeterdi.hem yorulmuştumda. haketmişti ne söylediysem. sinirlerime hakim olamamıştım yine ama bu sefer pişman olmazdım. kırılacaksa kırılsın ne hakkı var ki öyle konuşmaya?bi anda özgürden soğuduğumu hissetmiştim. mirayı aradım büşralarlayım gel sende dedi. eşyalarımı toplayıp özgüre hiçbir şey demeden çektim gittim. zaten denizden çıkıp yanıma gelmeye cesaret bile edememişti.o anlık onu kırmış olabileceğimin bir önemi yoktu. haketmişti.büşraların yanına doğru yol aldım...