yalnız içen varsa gelin sohbet edelim

@48 ben ileride 'hayatımın şu dönemlerinde mutluydum' diyemeyeceğim şuan için görünen o.
ama saf, içten gelen, o sebepsiz, aptalca, anlık mutlulukla yetinmesini de öğrendim.
hayatta bir amacım var artık.
'o'nun karşısına çıkıp, 'ben buyum' diyeceğim kafamdaki kurguya göre.
ama gerçekten ihtiyacım olan o mu?
beni mutlu etmeye yetecek mi?

aslında bakarsan uzun süreli mutluluk nasıl birşey fikrimde yok.
benim haliçte balık tutmaya uğraşan amcanın fotoğrafını çekmeye uğraşırken duyduğum o sevinci sürekli yaşamak mı?
yada yeni bir melodiyi hatasız çaldığımda duyduğum o yoğun haz mı?

ki zaten uzun süreli mutluluklar içinde daha da fazla mutsuzluk barındırıyor bana göre.
birkaç güzel anı o dönemin mutlu geçtiğini göstermez.

'neden beni mutlu etsin' demişsin ya, sebep aramamak lazım.
seni neden mutlu edeceğini bilemezsin ki,

ben mutluluğu, zevk aldığım, gülümseyerek hatırladığım anıları birer birer tükettiğim bir araç olarak görüyorum.
o amca ile ettiğim kısa bir muhabbeti hatırladıkça mutlu oluyorum mesela.

@50 dediği gibi, o güzel anıları hatırladıkça mutlu olmak için bir sebep doğuyor bence.