yalnız içen varsa gelin sohbet edelim

size 'mutlu olmak' ve 'mutlu hissetmekle' ilgili bir anımı anlatıcam panpalar.

bunu hayatın sırrı gibi anlatmıyorum. sadece telkinin önemiyle ilgili
bir deneyimim.

radyoda çalışmıştım bir buçuk yıl. sabahları gidiyordum, kuruyemişçiyi açar gibi açıp oturuyordum.
kimseler olmuyordu. bir gün canım çok sıkkındı, koydum müziği.
ama az sonra konuşmak lazımdı.
türkiyenin ilk özel radyosu kent fm'di, uzun yıllar önce.
yani millet arabasında sadece bizi dinliyordu, başka radyo yoktu.
ve umut vermek zorundaydım.

mikrofonu açmadan önce havaya girdim.
birilerini güzel bir gün olacağına inandırmak için...
sonra açtım mikrofonu ve konuştum...

dıbına koyuum, kapattığım zaman ben de havaya girmiştim lan.
resmen kendimi mutlu hissettim.
oysa birilerini kandırmak için başlamıştım konuşmaya.

bu bana şunu öğretti
bizim kararımız panpa. ya mutlu olma eğilimindeyizdir, ya da değilizdir.