1. 1.
    +3 -11
    6 yaşında eline selpak tutuşturulup otoban kenarlarına salınmış bir liseliyim. 11 yaşında annesini kaybetmiş, babası trafik kazasında sol kolunu yitirmiş, 2 küçük kardeşine bakmakla yükümlü bir liseliyim. hocaları derse neden geç geldin diye sorduğunda, annemin mezarına gittim hocam, her sabah gitmekle yükümlüyüm diyen bir liseliyim. kız kardeşim; abi neden babamız hep evde, neden seni hiç göremiyoruz ki dediğinde, o sizi sevdiği için yanınızda abim diyip içten içe kadere söven bir liseliyim. devletin aylık ödediği 270 lira geçinememezlik maaşı olmasa ağzımın açlıktan kokacağı, haftasonları sokakta sinema bileti satmanın evi geçindirmeye yetmeyeceğini bilen bir liseliyim. siz evinizde televizyonunuzu izleyip çekirdeğinizi çitlerken, kahvede saat 12 ye kadar çay kahve taşıyan liseliyim ben. ve şimdi kalkıp bana diyorsunuz ki siz.. siz bana diyorsunuz ki, yalan atma oç. kimi kandırıyosun sen??.. evet beyler sizde haklısınız, ne lisesi dıbınakoyum zütümden uydurdum hepsini ama ne bilim içimden geldi yazmak. anam babam sağ çokşükür edit(buraya yazıyorumki direk alt paragrafa geçmeyin diye binler):iş bu entry tamamen halinize şükretmeyi öğretmek amacıyla girilmiştir. ben yaşamamış olsamda, bundan ağırlarını çeken insanlar vardır illaki beyler. umutsuzluğa kapılmayın, halinize şükredin.
    ···
   tümünü göster