hepsini sen yaptırdın

. Eskişehire neden geldim seni görene kadar bilmiyordum.
Yola çıkarken bir çok soru işareti vardı kafamda,
yapmam ya da yapmamam gerekenlere dair..
sonunda her şeyi bi kenara bırakıp seninle güzel iki gün geçirmek istedim.
Sana da hak vermeye çalışıp ikimize mutlu bi son yazmak istedim.
Hak etmiştik diye düşündüm çünkü.
Birçok hayalimiz vardı.
Sen birtanesini bile gerçekleştirecek yüreği bulamadın kendinde
ama ben en azından yan yana uyumanın tadına varalım istedim.
Ve o iki günün sonunda da haberin olmadan çıkıp gitmek istedim o evden,
o düşünceyle geldim daha doğrusu.
Ama yapamadım gidemedim.
An geldi git dedin yine de gidemedim.
Çok sonra anladım ki inkar etsem de,
belki bişeyler düzelir umuduyla gelmişim.
Pişman değilim geldiğim için kesinlikle.
Orda olanlardan ve sonraki ilgisizliğinden suçlamam seni hiçbir zaman
ama 1 hafta öncesine kadar yine afilli cümlelerle beni kandırmaya çalışan
hayatımdaki sevgilimi hiçbir zaman affetmicem.
Ben çağırmadım seni.
Gel yeniden başlayalım demedim.
Belki istedim içten içe ama o adımı atan olmadım hiçbir zaman.
Ben korkuyorum dedikçe yine büyük sözler eden sen oldun.
Benimle aşmak istedin her defasında
ama en ufak çaba göstermedin beni yaşamak için.