soğuk nöbetçi kulübesinde kalbi ısıtan eller

abim kiz arkadasima her zaman iyi davrandi.. Allah var o da abime karsi hep saygiliydi..
ama ayni durum abimin kiz arkadasi icin gecerli degildi.. abimin kiz arkadasini bende sevmiyordum ama, abimin sevmesi,ona saygi duymama ve sahip cikmama yetiyordu...
hic kimse icin abimden vazgececek degildim.. cok iyi biliyordumki eger kiz arkadasiyla anlamazsam abimi benden uzaklastircakti..
o kadar cirkef bir kizdi.. etrafindaki herkesi ve herseyi kiskanan, kendini hakli gosterebilmek icin her turlu yalan soyleyen bir kizdi.. yasca benden 2-3 yas buyuk olmasina ragmen 3 yasindaki bebe zekasina sahip biriydi..
kendisi bizim eve gelmiyormus gibi annemlere benim kiz arkadasimin geldigini ima ediyordu..
bir keresinde kiz arkadasima kaldirim gulu demisti sakayla karigib.. fakat ortamdaki herkes biliyorduki bu onun gercek dusuncesiydi..
bu olaydan aylar sonra yine birseyler soyledi..ve artik dolmustum ben..cok ince bir sekilde agzinin payini verdim bunun *
ona karsi dolmamin tek sebebi kiz arkadasima soyledikleri degildi, annemler hakkinda filan da konusuyordu..*