herkes anlatıyo bi de ben anlatayım amk

seçil ağzımdan çıkanları duyunca yuzume baktı.
o an onu o hale getiren şeyin o hesapsız hamilelik değil benim bu durumu duyunca verdiğim tepki olduğunu anladım. onu büyük hayal kırıklığına uğratmıştım farkında olmadan ama korktum amk napayım? her hafta elimde predictor gezdirip karı kızı işetmiyorum amk üstüne.
gözleri eski secil gibi baktı bana.
o ana kadar işin ciddiyetinin farkında değildim.
farkındaydım da bu kadar değildim.
ahmet çakar belirdi gözümün önünde "seçil ile dönüşü olmayan bu yola girmeye hazırmısınız?" dedi bana.
"ahmet bi sus allanı seversen zaten ortalık karısık" dedim gibtirdi gitti kafamın içinden.
secil hala bi cevap vermemişti.
bana kızanlar olacaktı ama belki secil reddeder beni umudu vardı içimde.
vardı amk yalan mı soyliycem.
"adnan bu şekilde evlenmek istemiyorum" diyecek ve elimden gelen herşeyi yapmıs olan ben içimdeki o dıbına kodumun vicdanını rahatlatacaktım.
tabii bu fenerbahçe'nin bu sene playofflarda şampiyon olması kadar imkansız görünüyordu ama umut işte. mal mal, gerizekalı gerizekalı ve hafif züt olmaya yatkın bi şekilde bekledim ondan istediğim cevabı. o an fenerbahçeliliğe en yakın olduğum, onları en iyi anladığım andı.
ve her fenerli gibi züt olmam kaçınılmazdı...
önce seçilin sesi duyuldu odanın içinde "aşkımmm" dedi sonu üç harfli ve sarıldı boynuma
akabinde cengiz kurtoğlu girdi odaya...
nasıl gibtiyse kader beni allah bu sefer hayatıma fon müziği değil canlı müzik koymuştu...
http://fizy.com/#s/1m8pf6