yalnızlık

dıbına kodumun yalnızlığı
ne kadar çok sevsen de birni
ne kadar bağlansan da ona
sırf kendini unutturmamak için ayağına taş bağlar anasını gibtiğimin yalnızlığı
virüs gibi illet gibi yara gibi ne kadar tedavi edersen et izi kalır dıbınakoduğumun
ve bir daha düşmeyegör bu yalnızlık denen yaranın üstüne kanar da kanar

yeter dersin yeter bu yalnızlık iflahımı gibti
ve bu zamanlarda biri çıkar gelir
aklını alır
imanını gevretir
hele o kalp o kalbin sanki ananı gibecekmişçesine terkettmek ister bedenini
e o da haklı, o gözler karşısında ne yapsın
ne yapsın lan o gözler karşısında
sonuçta bi kalp o da
bütün yeşillerin bir araya gelmiş hali sanki
lan hadi onu geçtim o gülüş ne?
o gülüş ne öyle be?
nerden aldın onun tanesi kaça o gülüşün be
o yanaklarını şişirip gözlerini kısarak yaptığın hareketi kim öğretti?

ne? seviyosan git konuş mu? yuh dıbınakoduğumun yalnızlığı senle de bi şey konuşulmuyo ha. gibtir git hadi.