her şeyi uzun uzun anlatmak isterdim ama edebiyatım yetersiz... sıkıcı olurdu. zaten gelen tüm istekler hikayenin asıl bölümlerine gelmem üzerine... kısa kısa geçiyorum o yüzden. hikayemi gizli gizli yazıyorum. buraya üye olduğumu bile hiçbir arkadaşım bilmiyor. zaten toplasan 3-4 arkadaşım var ya neyse. sizleri bekletmek benimde hoşuma gitmiyor ama şartlar inanın sandığınız gibi değil.ben bu kadar ilgi olacağını tahmin bile etmemiştim... ara ara gelir yazarım sonrada silinir giderim diye düşündüm. içimde bir nefretle yazmaya başladım ama yazarken bir yandan hatırlayınca çok farklı duygulara yöneliyor insan. özlüyorum be o yaz tatilini... anamı, babamı özlüyorum be inci sözlük. hayatımı geri istiyorum be... nelerden geçtim, neleri yuttum.an gelir ya hani ölmek istersin. ölmeme bile izin vermedi be bu hayat.yok mu unutmanın bi ilacı ? bilen varsa söylesin... niye kötü bu insanlar ? tıkandım şuanda... medem umduğum yere bak. gelmiş burda anlatıyorum. dediğiniz gibi kimin umrundayım ki ? umrunuzda olmıyım zaten... umrunda olduklarım gibmedi mi hayatımı ? hatırlamak zor be... şimdi kestirip atsam hikayenin sonunu tek partta girsem ne olur diye düşünüyorum... ama başladığım işi bitirmeliyim. sizlere anlatmalıyım. boşta olsa bu çabam, size bazı şeyleri farkettirmeliyim. sevgililerinize daha sıkı sarılmanızı sağlarım belki. belki aldatacağınız varsada aldatmazsınız. belki hikayem bittiğinde sevgilinize koşar sarılırsınız kemiklerini kırarcasına... beyinlerinizin içine girmek istiyorum. bazı düşüncelerinizi değiştirmek... güçlü olsun istiyorum cümlelerim ama olmuyor. hayatı sorgulayalım istiyorum hep birlikte... neyse çok şey istedim. şimdilik hoşçakalın... geri gelicem.

insanları hiçbir zaman küçümsemeyin. acılar,acılarla yarışmaz. düştüğümüz çukur aynı çukur değil mi ? uyuşan beyinlerimiz, atmayan kalplerimiz, özlediğimiz geçmişimiz bir değil mi ? bırakın sidik yarıştırmayı... rahat bırakın beni, yazıyım işte hikayemi... kafiyeli oldu (: