adonisi olan yazarlar neden zirve yapmıyorlar

bak arkadaşım ben televizyon reklamlarında bal pazarlayan bir girişimciyim. saa gıcık oluyorum. bulduğum bir formülle gerçek bal tadına çok benzeyen, 50 kere bazen 100ün üzerinde klinik deney sonucu foyası ortaya ancak çıkabilecek bir bal ürettim. hatta öyleki yaptığım bu sahte bal sayesinde artık arılara bile gereksinim duymadığımdan arı çiftliğimi sattım. çok ucuz bir fiyata mal ettiğim bu ürünü, akıl almaz karlarla yurt dışına ihraç ediyordum. orta doğudan uzak doğuya kadar pazarlama ağı kurmuştum. anlıycağın paranın dıbına koyuyordum. ben ki the economist'e kapak olmuştum. yılın girişimcisi ödülünü ve daha bir çok ödül almıştım. son zamanlarda ise ürünümü internet üzerinden reklam etmek için çeşitli sayfalarda dolaşırken yolum buraya düştü. ve bu siteyi çok beğendim. zamanla burası benim için artık vazgeçilmez bir hobi olmuştu. başlangıçta her şey çok güzeldi, eğleniyordum. taa ki senin gibi bir huur çocuğuyla karşılaşana kadar. önceleri tarzın dikkatimi çekmişti ama sonradan açtığın başlıklar, yaptığın muallaklikler beni çileden çıkartmaya başlamıştı. girdiğin gibtiritaktan entryler yüzünden kısa zamanda akli dengemi kaybettim. insan içine çıkamaz oldum. sen arkadaşım evet sen beni bitirdin mahvettin. senin ananı avradını eşiktekini beşiktekini ekmek verip koruyup kollayanını giberteyim. gelmişini geçmişini gibtiğimin haysiyetsiz pekekenti. sonunda ürün satışlarımda ciddi bi azalma oldu. iflasın eşiğine geldim puşt. elimde patlayan bal kavanozlarıyla kala kaldım. ne yapayım şimdi ben ha? gelipte zütüne mi sokayım he huur çocuğu. ama dua et gelemiyorum huur çocuğu. sonunda foyam ortaya çıktı. bir şafak vakti bağcılardaki depomuza polisler baskın yaptı. bense o an odamda senin yarak kürek entrylerini okurken olan bitenden habersiz kaçamadan yakayı ele verdim. şuan internete nezarethaneden polis telsiziyle bağlanabiliyorum. seni bulacağım geleceğim ama gelemiyorum huur çocuğu gelemiyorum.