soğuk nöbetçi kulübesinde kalbi ısıtan eller

ondan hoşlandığımı söylediğimde istemem yan cebime koy demişti..
ben sana o gözle bakmadım hiç vs..bildiğiniz klagib kız tripleri...
bu itirafta bir ay sonra* arkadaşlarla beraber okul çıkışı cafeye gitmiştik..
küçük ama hoş bir cafeydi.. duvarlardaki entresan süslemelerle, şark köşesiyle ve sahibinin hoş muhabbetiyle gençlerin ilgisini çeken bir cafe..
havanın soğukluğu ortamın sıcaklığında hissedilmiyordu...
millet muhabbet ederken biz bir anda ortamdan kopup birbirimizin gözlerinde kaybolup gitmiştik... bambaşka bir alemde sadece ikimiz vardık..o ve ben..
kelimelerin kifayetsiz kaldığı herşeyi o bakışlar anlatıyordu...
o akşamdan sonra iki sevgili gibi davranıyor ama karşı tarafın resmi adımı atmasını bekliyorduk..
mesajlaşmalar, iltifatlar,bir an önce okula gidip kavuşma isteği...
ramak kalmıştı resmiyete dökmeye..
sevgi sözcüklerini söylemekten çekiniyorduk.. herkesin yaptığı.. utanılacak birşey gibi görüyorduk.. oysaki pervasızca küfür edip, beddua edebilirken..
bu şekilde 3-5 gün geçirdik..