hayat çok boktan çok siktirikten yeter

yaşamak istemiyorum artık.

neden böyle hayat amaçsız.. kafamı dağıtmak için girdiğim bu sitede bile hayatın acımasızlığına uğruyorum.

ailem'den hiç bir zaman istediğim bir sevgiyi alamadım sadece gösterdiler o kadar ...

hiç bir zaman gelip'te adam akıllı konuşmadılar benle , istediğim birşeyi almadılar olan kişilere bakıp..

saklanıp ağladım sadece .. sessizce ..

bir anım vardı , anneme tutturmuştum bilgisayar diye o kadar tutturmuştum ki salya sümük ağlamıştım..

annem odaya çekmişti demişti oğlum ne istiyorsan alıcam diye tamam anne bilgisayar al demiştim gözlerim bulanık

bir şekilde. sonra hayat benim için bir labirent gibi oluverdi anneme , babama , ananame benimle oyun oynadı

hayat , bütün sülalemde yaşadım bile diyebilirim , şuanda bile külüstürikten bir bilgisayardayım ve hayatın

acımasızlığına karşı ayakta zor duruyorum bu hayatta boşuna mı yaşıyoruz ki çok bayat sıkıcı bir hayat , para

desen para nedir ki elimin kiri dersiniz ama para olmadan bir tak olunmuyor , para olmadan size gibtir çeken

arkadaşlarınız bile olabiliyor , herşey para .. o yüzden hayattan nefret ediyorum umutsuz bir şekilde yaşıyorum ,

sosyal ol diyiceksiniz ki nereye sosyallik , kilo var kızlar bakar mı sizce ? çok sıkıldım hayattan arkadaşlar

çok ..