psikolojimi siken hikayemi anlatıyorum beyler

dersimide çoğu zaman dersanede çalışıyodum. evde çalışmak garip geliyodu evde çalışmak. böylece kimsenin gözünede batmadım. herkes yine beni dersaneye gidermiş gibi yapan ama gezip tozan biri gibi görüyodu. sınav geldi çattı beyler. sınava fatihte girdim. herkes beni rahat zannederken zangır zangır titriyodum ben. kendimden beklediğimi yaptım o zamana göre fulle yakın bi puan çekmiştim. özel bi üniversitenin reklamcılığını yazdım tam burslu olarak. yerleştirmeler gelene kadarda herkesden sakladım puanı mı vesaire. herkes kötü yaptığımdan sakladığımı zannetmişti o zaman. yerleştirmeler gelincede heyecan sevinç karışımı açıkladım herkese. bintir muallakdir ama babamda sevinir iyi bi yeri kazandığıma derken. yüzü 5 karış oldu saklamaya çalıştı ama böyle oldu beyler. yine en mutlu anımda bana bu koydu. olay özetle budur panpalar şimdi üniversitedeyim işte. annem babam hala ayrılmadı. babam devam ediyordur heralde artık ilgilenmemeye çalışıyorum. annem deseniz bana gelip konuşuyor. bende çekiyorum onu ne yapayım.bu adam ki beyler zamanında köyden istanbula tekstilde çalışmaya gelen adammış. annemin daha onu tanımadan ona getirdiği bi kap sıcak çorbaya muhtaç bi adammış. evlilikleride böyle olmuş.bu yaşadığımdan çok ders çıkartılır.ama şu en başta ki her baba insan demek değilmiş ve para denen lanette herkese göre değilmiş. saatlerdir başka şeylerle uğraşırken bunuda yazdım. okuyan panpalarıma teşekkür ederim şukularınız ekgib olmasın.