peki ya sen olsaydın ne yapardın

başımı okşayan bir el ile uyanıyorum.. 40 lı yaşlarda bi kadın. ah oğlum ne yaptın kendine diyor gözlerim tekrar kapanıyor.. ne kadar sonra bilmiyorum tanıdık sesler yarım yamalak gelmeye başlıyor kulağıma.. ağlama sesleri, arasında sürekli adımı duymaya başlıyorum.. tartışmalar, ağlamalar... neredeyim diyorum ölmüşsem buradada mı ağlayanlar var mk. biraz sonra annemin ağlama sesleriyle kafam yerine gelmeye başlıyor. ölmediğimi anlıyorum. gözümü açmaya çalışıyorum başımda ordu var mına koyim.. annem, babam, evli olan cok sevdiğim abim, ablam, hemşire, doktor hasta bakıcı , başka doktor gibi birkaç kişi, polisler.. noluyor lan diyorum çözemiyorum tam olarak. biraz kendime geldiğimi görünce doktor yaklaşıyor yanıma bana sorular soruyor bi tak anlamıyorum. gözlerimi açıyorum tepemdeki ışıklardan dolayı kafamı sağa sola kaçırmaya başlayınca doktor avını yakalamış aslan havasında hemen iyice yaklaşıp ne içtin sen diyor. sonradan anladığıma göre bazı ilaçları içenler ışığa bakamazlarmış.ben öyle ışığa bakar bakmaz ani tepkiler verince farklı bir doktor gelip iyice sormaya başlıyor ne içtiğimi. annem ağlıyor yanımda git diyorum anneme sürekli git çık dışarı dedikçe ağlıyor annem. doktor anlıyor annemleri çıkarıyor. ne içtin diye tekrar geliyor yanıma elimi cebime zütürmeye çalışıyorum kendisi alıyor cebimden ilacın kalan kısmını. bunlar neci dediğim adamlar zehir uzmanı. bir yeri arıyorlar paxil hakkında bilgi almak için. etkilerini şunlarını bunlarını konuştuktan sonra kaçtane içtin diyip duryorlar lan ne bileyim diyorum bilmiyorum amkk. kimse varmıydı yanında dediklerinde nefes aklıma geliyor nfes diyorum nefes nerde. babamı çağırıyor nefes kim ona soruyor arkadaşı galiba diyorlar yarım yamalak biliyorlar annem atlıyor hemen arkadaşı o kızın başına bişey getireceğini biliyordum diye ağlamaya başlıyor (daha önceden bahsetmiştim anneme, babasınıda biliyordu uzak durmamı istiyordu ondan) evli olan arkadaş gelip telefonumdan kızı arıyor doktora veriyor. hayatımda çok büyük yara açan bir konuşma geçiyor.
doktor nefese kendini tanıtıyor
-şuan burada yatıyor kendisi sanırım ilaç kullanmış ne kadar içti biliyormusunuz sizinleymiş
-bilmiyorum beni rahatsız etmeyin
-hanımefendi ona göre müdahale edeceğiz biliyorsanız söyleyin
-kendisine sorun o zaman ilgilendirmiyor beni
diyip telefonu kapatıyor (bu konuşmayı daha sonra o evli arkadaş anlatıyor bana hastaneden cıkınca, çok sonralarıda nefesin kendisi onaylıyor bu konuşmayı)

mideni yıkayacağız diyorlar, izin almak zorundalar bilen bilir. istemiyorum zaten neden ölmedim siniri var üzerimde, 3 den fazla içtiysen yıkayacağız diyor doktor tekrar içmedim hiç diyorum sinirleniyor sen ölmek istiyorsan umurumda olmaz arkadaşım imza alırım tedaviyi kabul etmiyor diye geçerim diyor, kafam atıyor sağımda duran hastabakıcıya yumruk atıyorum istemiyorum tedaviyi diye tutmayaçalışıyorlar sol kolum felaket acıyor kıpırdatamıyorum ama sağla gelene gidene vurmaya başlıyorum bi yandan ağlayarak. tutamıyorlar, doktor bırakıp gidiyor masasına. birisi gelip burnuma bişey bastırıyor ıslak bi pamuk gibi bişey sonra mallaşma oluyor bende bayıltmaya calıstıklarını anlıyorum ama çekiyorlar hemen artık vurmayı kesiyorum ama baygınlıkla ayılma arasındayım. biraz öyle durduktan sonra arkadaşımla doktor kavga etmeye başlıyorlar arkadaşım neyi bekliyorsun lan yavşak gibi birşey söylüyor doktorda kabul etmiyor ben napayım zorlamı uğraşcam diyince arkadaş doktorun yakay topluyor vuracakken ayırıyorlar sonra doktor yanıma geliyor tekrar ben yine rahat durmayınca arkadş gelip yattığım yerde bana tokatı çakıyor (kafamı yattığım yerin kenarındaki demire vuruyorum hafif kanıyor bunuda ertesi gün kendi ağzına sıçacakdım bu bişey değil diye anlatıyor) öyle böyle derken midemi yıkıyorlar.
bir olay var adli vakalarda polis hemen gelir ne oldu ne oldu diye. ebenin amı oldu bi dur amk kendmize gelelim. babam polislerle kavga ediyor sonra gelin diyor yok amk inatlaşıyorlar babamla kavga etcekler kimliği gösterip yolluyor babam. gibik zaten düzgün konusamıyorum sana olayımı anlatcam oturup. neyse kendime gelmeye başlıyorum tekrar bayaa zaman geçmiş olması lazım doktor başka odaya aldırıyor beni, ışıkları yakmayın diyerek. biliyor paxili doz aşımı alanların ışığa bakamadığını çok rahatsız olduğunu. başka odaya alıyorlar beni serum takıyorlar. annem yanımda ağlayıp duruyor okadar yorgunumki gözlerim kapanıyor..