bugün hissettiklerim

kanyonun aşağısından sovyetlere bağlı büyük bir müfreze ve saydığıma göre 10 adet t-34 tankı geliyordu, ppsh-41 askerlerini görmem ile içimi amansız bir umut sardı, kiliseden çıkmak mümkün değildi. açıkcası bir tane daha sigara yaktım
açıkcası askeri eğitim harici tüfeği kaldırıp tetiği çekme gibi bir çalışmam olmamıştı, çatışmalarda hep arkada kalırdım cepheden son çıkan bendim. savaş eğlenceliydi fakat yüzbaşının o düdüğü öttürmesi kalbimin duracak gibi olmasına sebep oluyordu. sovyetler havağan topları ile ateşe başlamışlardı bu korkunç silahlar tepeden kafanıza iniyordu nereden geldiğini nasıl geldiğini sesini dahi duyamıyordun sadece ince bir ıslık sesi. o ıslığı duyduğun zaman ya bir arkadaşın ölüyordu ya da sen.