dayaklar

suskunları izlerken küçükken abimden yediğim dayaklar aklıma gelir .beni çatıya çıkarırdı hep tokat atardı ben ağladıkça o daha çok vururdu . ağladıktan sonra ağlamamam için vururdu ben yine ağlardım zaten ilkokul 4 e falan gidiyordum o ise liseye. sonra beni susturmak için yine döverdi hiçmi bana vururken canı acımazdı zaten küçüktümde ufacık birşeydim . ama ben yinede abimi severdim çünkü abimdi sonuçta . dışarıda başkalarının kardeşini korurdu eve gelince beni hep döverdi.ben dışarıda gezerken içimde hep bir kurt olurdu ya abim beni görürse diye . abimi gördüm mü kaçardım beni yine dövmesin diye . ama o beni her seferinde görürdü peşimden koşup yakalardı beni yine döverdi . ama ben abimi yine severdim .ama ben abimi canım gibi severdim . sizin hiç abiniz siz küçükken kafanıza silahın dipçiğiyle vurdu mu beyler. ufacık çocuktum aklım bile ermezdi hiç bir şeye.bir keresinde yanında arkadaşı vardı huur çocuğunun teki abim beni bu sefer kürekle dövüyordu oda sadece izledi ayırır mı hiç gözlerinin içine bakarak ağlardım ki abim vurmaz belki acır diye o ben ağladıkça iyice vururdu.bir keresinde kulağım kanamıştı yara olmuştu tabiki beni gördü kulağın niye yara oldu dedi abim ben cevap vermeden yine beni dövmeye başladı . ama her zaman düşünürdüm ben abime benden bu kadar nefret edebileceği ne yaptım zaten ilkokula gidiyordum. bizim güvercinler falan vardı işte ben 8 yaşındayken falan kuşlara genelde ben bakardım hatta başkalarının havada uçan güvercinini bizim çatıya indirir yuvaya alırdım sonra onu satardık . ben o yaşıma rağmen mahallede en iyi kuş çeken kişiydim .ben abim beni dövmesin diye hep onun gözüne girmeye çalışırdım ama o beni sanki köpek dövermişcesine döverdi canım çok yanardı o zaman beyler çünkü ben çok küçüktüm 8 yaşında falandım.ben kuşlara gözüm gibi bakmaya çalışırdım çünkü başlarına birşey gelse abim beni döverdi biliyordum . o kuşları benden çok severdi onlar okyanus ben ise okyanusta bir kum gibiydim . bir gün kuşların yuvasını temizlemedim diye beni çatıda dövmüştü yine. dışarda beni gören herkez bana özenirdi emirhan ne kadar iyi abin var diye . zaten abim benden başka her çocuğa iyi davranırdı . ama bilmezlerdi ki ben günde 3 öğün dayak yiyorum .ama bir huyu vardı abimin akşamları şemmamme oynamadan uyutmazdı beni beraber halay çekerdik ben uyumadan önce . ben gizli uyusam bile beni uyandırır yinede halay çektirirdi * i̇şte abim lise yıllarındayken kavga olmuştu hapse girdi işte suçu buna yüklediler . ben ağlayarak dua ederdim onun çıkması için ve çıktı 1 ay sonra , yine ne mi oldu beyler ben haberi aldım eve koştum abimi görmek için yine çatıya çıktık dövdü beni.ben herzaman kaçtığım abimin yani adını bile duyunca korktuğum abimin eve geldiğini duyunca ona sarılmak belkide öpmek için eve gittim koşarak dayak yiceğim aklımın ucuna bile gelmezdi . belki akıllanmıştır diye düşünmüştüm ama o dövdükçe dövdü beni. bi insan özlemez mi 1 ay görmediği kardeşini o beni değil beni dövmeyi özlemişti .genelde ben küçükken benim kafama sert bir şekilde vururdu çakmağın köşesiyle ama canım acırdı hala hissediyorum acısını