http://fizy.org/#s/1a7n1l
Hayret ve kaygıyla dinliyordum..allahım..ne kadar kötü bir şey..bir an için kendimi onun yerine koydum da..eve gidiyorsunuz..o özlediğiniz ve en iyi ihtimalle aydan aya görebildiğiniz mutlu tabloya kavuşmanın hayaliyle..sonra bir bakıyorsunuz böyle böyle bir durum var..kendi ailemi düşündüm..kendi, kusursuz görünen ailemi..annemi, babamı ve onların sorunsuz ilişkilerini..sonra birden bunun kurgu ya da aslında zorlamayla devam eden bir durum olduğunu filan öğreniyorum…of of of..çok kötü beyler..felaket gibi..kıyamet gibi…
“gece de gelmedi babam..bütün gün yoktu yani..ben de annemi çok sıkıştırmadım çünkü zaten sıkıntılı görünüyordu..dedim bakalım bir yarın olsun da, belli olur..ama inan hiç böyle bir şey aklımın ucundan geçmiyor..şey diye düşündüm ben, acaba dedemlere filan mı bir şey oldu da böyle apar topar gitti, bana da üzülmeyeyim diye söylemediler filan..”
Hem anlatıyor, hem ağlıyordu..arada göz yaşlarını kuruluyordum, “nilaycım, istersen dışarı çıkabiliriz ha? Biraz hava alırsın hem, hadi canım? Anlatmaya devam et sen bana?”
“tamam” dedi, kalktık, koluna girdim, çıkardım dışarı, çardaklardan birine oturduk..daha sakin bir yere gelmek iyi oldu..
“sonra?” diye sordum,
“işte sonra..ertesi gün öğlen geldi babam..önce mutfaktan çıkmadılar ikisi..ne yapacaklarını konuşmuşlar heralde..ben o ara biraz bu ihtimalden kuşkulandım..ama olmaz diyorum yani..hani, mümkün değil gibi geliyor..sonra..geldiler işte..beni karşılarına aldılar..öyle..konuştu babam, işte pek iyi gitmiyor evliliğimiz diye..ama senin için idare etmeye çalışıyoruz..en azından üniversiten bitene kadar..yansıtmayalım diye düşündük filan dedi..ama cidden yani..çok iyi insandır hele babam filan..çok da iyiydiler..nasıl olur aklım almıyor hala..çok ağladım o gün tsigalko…geldiler sarıldılar filan ikisi bana..birbirlerine..”
Yeniden hıçkırıklara boğuldu..sarmaladım iyice, içim parçalanmıştı aq..
