peki ya sen olsaydın ne yapardın

söyledikleri kafamın içerisinde biryerlerde hepsi doğru, çok doğru söylüyor diye yankılanıyor, anlam buluyordu. fakat dilime hükmeden kalbimdi o anda.
-sen ne bilirsin, hiçbirşey bilmiyorsun karşında ölüyorum diyorum çek acını diyorsun. o kız hasta ona yardım etmem lazım benim yüzümden hayatı mahvolacak.
-sen kimsin lan söylesene sen kimsin! kimsinki millete yardım edeceksin. şu halde seni görse zavallı der geçer. ben doktorum. işim bu insanlara yardım etmek, elimden geldiğince hatalarını düzeltmeye çalışmak. ben bile doktor olduğum halde herkese yardım edemem, etmeye çalışsam kafayı yerim. sen sadece kendine yardım edebilirsin. başkada kimseye bişey yapamazsın. o kız hasta diye kafanda bir dünya kurmuşsun. o kız hasta değil bunu anla. bu o kızın hayat tarzı olmuş. sen gidersin başkası gelir bir iki ay onunla takılır bunu unutma. ama onu değiştiremezsin. karşı konulamayan cinsellik isteği hastalığı var evet doğru araştırmışsın. ama pgibiyatride ayırıcı tanı diye birşey var bunu unutmuşsun. yaptıkları o kızın hastalığını değil, hayat tarzını gösterir. bir kız bunca zaman sonra tekrar o şekilde olmak istiyorsa bu hastalıkdan değil alışkanlıktandır. ve-sen-bir-insanın-alışkanlıklarını-kolay-kolay-değiştiremezsin!
-beni anlayacağını düşünüyordum, ama yanılmışım. o kız hasta. ama sende hastasın. ben o kızın gözlerinde gördüm değişme isteğini. ona hasta değil demek daha büyük hastalık. sana ölüyorum diyorum, dayanamıyorum diyorum. bana geçer diyorsun. geçer gider elbet ama benden ne zütürür onu biliyormusun.herşey için sağol yinede çok yardımın oldu bana. ama yanıldın. alasmarladık..
konuşulanların dayanılmaz acısıyla hıçkıra hıçkıra ağlayarak odadan arkamı dönüp çıkıyorum çıkarken duyduğum sese aldırmayarak.
-ne olursa olsun tekrar gel. hazır hissettiğinde bekliyorum tekrar.
adamdaki rahatlığa bak karşısında kıvranıyorum ağlamaktan konuşamıyorum rahatlığa bak nasıl oluyorda anlamıyor beni...
bekleme salonundaki kalabalığın şaşkın bakışlarını gibime takmıyorum hatta dışarı çıkana kadarki personel, hasta ve diğer insanların bakışlarınıda. kendimi dışarı atar atmaz kaldırıma oturuyorum.. çok yalnızım.. hemde çok...
http://fizy.com/#s/1ah45h