peki ya sen olsaydın ne yapardın

aramızdaki bu cinsel konular artık değişeceğe benziyordu. bunca zaman cinsellikten uzak tutmuştum onu. ama artık sık sık benimle birlikte olmayı ima ediyordu. sürekli konuyu değiştirsemde, bazen biraz konuşup konuyu kapatsamda bu konunun öyle kolay üstünü kapatamayacağımı biliyordum. o cinsellikten bahsettikçe bende evlilikten bahsediyordum. nasıl olsa hep birlikte olacağımızı söylüyor, çok güzel olacağını anlatıyordum. taktiğe taktik hesabı. onu gibmeye çalışmamam hem mutlu ediyor hemde acaba beni istemiyormu düşüncesini doğuruyordu kafasında. onunla yatmamam günden güne bir hakaret olarak algılanmaya başladı nefes tarafından. şöyleki beni güzel bulmuyormu, beni arzulamıyormu yani bana dokunmak ve benim onun olmamı istemiyormu acaba şeklinde kendini üzüyordu. oysaki yüz kez anlattım. nasıl olsa evlenmek istemiyor mu o da benimle? evet.. o halde şimdi yapmanın ne gereği vardıki? evlenince zaten benim olmayacakmıydı? o zaman zaten yılların patlamasını yaşar 2 mahalleyi ayağa kaldırırdım recep ivedik misali (: ama şimdi yaparsam biliyordumki aramızdaki saygı gidecek. ne alaka diyen binler, ben hangi kızla cinsellik muhabbeti yaptıysam o kızla birdaha eskisi gibi normal şeyler konuşup güzel vakit geçiremedim. bırakın sevgiliyi şöyle hafif rahat bi kızla ilk başta normal muhabbet yapın bir süre makara yapın gülün eğlenin, daha sonra konular cinselliğe girdikten sonra her normal sohbetin sonu cinsel konularla biter. deneyin görün. ben istemiyordum nefesle bu durumu yaşamayı. onu değiştirmek istediğim şey zaten cinsellikken birde ben onunla bunları yaşamak istemiyordum. ama o bunu anlamıyordu. hemde hiç...