1. 1.
    +4
    - bir köpeğim vardı. onu çok severdim çünkü beni hep mutlu ederdi.
    - sonra bir gün o öldü, ama ölümüne fazla üzülmedim çünkü anılarımda hep gülen suratıyla yaşayacaktı.

    ..- ancak şuan onun neye bnzediğini hatırlayamıyorum..

    (south parkın son bölümünden beyler)

    evet, hayat işte bu kadar acımasız amk. işte bu kadar güçsüzüz. yakında annemiz ve babamız ölecek. belki de abimiz, kardeşimiz. kedimiz ya da köpeğimiz. uzun süre arkalarından ağlayacağız. çoook uzun süre.

    sonra bir gün, annem olsaydı şöyle yapardı diyeceksiniz. ancak annenizin suratını hatırlayamayacaksınız. öyle uzak gelecek ki size, silik bir hatıradan fazlası olmayacak. fotoğraflara bakacaksınız ama hala aklınızda canlandıramayacaksınız. üzgünüm beyler hayatın gerçeği bu amk.

    bazen unutmak mı daha iyi yoksa hatırlamak mı karar veremiyorum. dayanılmaz böyle bir şeye.
    ···
   tümünü göster