dün gece yaşadıklarımı, aklımdakileri teyzemle paylaştım sabah kahvaltımızı yaparken. bizleri yanlış yorumlamışsın dedi. çevrendeki insanlar ben dahil senin üzerinde baskı kurmak istemedik. gerçekten yanlış yorumlamışsın. sırf üzerinde baskı hissettiğin için bi çocukla yakınlaşmaya kalkmak aptallık güzel kızım dedi. erkekleri tanımıyorum diye, hiç sevgilim olmadı diye başıma kakan sizlersiniz alın işte tanımaya başlıyorum dedim.bu agresif tavrın çok yersiz dedi. beni böyle olmaya iten sizlersiniz dedim. tatlı sert atışma değildi bu.bildiğin kavga ediyorduk. teyzem yine o felsefik konuşmasını yapacaktı. kahvaltı sonrası sigarasını yaktı balkondaydık.ben erkekleri tanıman gerektiğini söyledim her seferinde. neden söyledim peki ? emin ol senin iyiliğin için söyledim. hayatın boyunca karşı cinsle temas halinde olacaksın. erkekleri sevecek, onlarla yaşdıbını sürdüreceksin.ama bu yaşına geldin ve onlar hakkında hiçbir şey bilmiyorsun. tecrübesizsin.bu da seni oldukça güçsüz kılar dedi.ben halimden memnunsam bundan kime ne güzel teyzecim yaa? benim sorunum, benim problemim. insanların beni bu şekilde yargılamasından nefret ediyorum. benim istediğim şey zamanı geldiğinde tek bir erkeği tanımak,her şeyi onda çözümlemek. bunu neden anlamak istemiyor kimse ?farklıyım işte ne yapıyım teyze yapım böyle dedim.bu söylediklerin çok saçma dedi. sana göre saçma olan benim doğrum teyze bunu kabullenmek zorundasın dedim. yine küçümseyerek baktı bana.'daha öğreneceğin çok şey var... ' dedi.