4 yıl

hikayeyi baştan sona kadar okudum,bir kaç birşey söylemeden geçemiycem. herkesin söylediği çok üstüne düşmüşsün çok taviz vermişsinleri bir kenara bırakıp, bana göre yaptığın yanlışları söyliycem

sendeki onu sahiplenme duygusu çok hat safaya ulaşmış ve her şeyi o kadar dolu dolu yaşamışsınız ki,hiç bir sınır olmadan bu son kaçınılmaz olmuş,4 yıl bir kızla beraber ol,aynı evde yaşa ama iş bir imzaya gelince problem olsun. neden?sorunlarımız var,ee beraber yaşarken yok mu,evet gene var. bencil davranmışsın resmen burda, madem o kadar seviyorsun evlilikten bu kadar kaçıp korkmamalı kimseyi de karşına almamalıydın,sen resmen sorumluluktan kaçmışsın, hiç bir şeye engel tanımayan sen, kendi sınırlarını kendin çizmişsin.ve kızı aldatmışsın bu da var oraları sinirle okudum, sonra onu hiçbir şey olmamış gibi davranmasını, dedim ki içimden, işte şimdi her şey bitmiş, hangi insan aldatıldığını bile bile, hiçbir şey olmamış gibi davranabilir ki?ağlamadan, sızlamadan saydırmadan, orda çok zayıf davranmışsın. şimdi de kafan karışık bu çok belli, hatalar tapmaya devam ediyorsun, çünkü onu unutmadın, unutmadığın süre içerisinde başka biriyle olman çok yanlış ki bu insan sana duygusal olarak bağlı ise. kaşınanları demiyorum

ve benim için en önemli olan tarafına geleyim, kız arkadaşını seçim yapmak zorunda bırakman, ailesi en kötü insanlar bile olsa bu o kadar yanlış ki,yazdıklarında aileni ne kadar sevdiğin, abine ne kadar düşkün olduğun belli,sen onlardan vazgeçebilir miydin? onun onlara arkanı dönmesini istedin, bunu benim aklım gerçekten almıyor, hangi sevgili ailenden daha önemli olabilir ki?hele sana seçim yapmak zorunda bırakan bir sevgili. bence ilerde yaşayacağın ilişkilerinde bu hatayı yapmamalısın

bunlaer sadece benim fikirlerimdi.