kimseler bilmesin

yılmaz aşık değil bu bizim melise.ben öyle düşünüyorum. zaten köprüyü geçene kadardı melisin değeri yılmazda.ben öyle sanmıştım, bilmiyorum belki de hala haklıyım, zaman gösterir. melisin yılmaza bana zaman ver demesiyle bile yıkılmıştı yılmaz. sanki bir reddetmeydi onun için. hemen hüzne boğuldu yılmaz.bir hafta toparlanamadı.ama sonra cevap geldi melisten, çıkmaya başladılar. başlarda her şey güzel tabi, canım cicim ayları mıdır ne gibimdir. sonra yılmaz haksız çıkarmadı bizi, yaptı her zamanki öküzlüklerinden birini, melisi hiç takmamaya başladı. bizim yanımıza gelir, melisi sinir edecek bir mesaj yazar bize gösterir ve bundan keyif alırdı. anlayamazdım başlarda bunu.ama şimdi anlıyorum, kontrol etme duygusu bu.karşındakini kontrol ettiğinde,onu kukla haline getirdiğinde yaşanılan mutluluk. herkesin hoşuna gider bu değil mi,binler, öyle düşünmeye devam edin. dayanamadı sonunda melis, başka olayları da yanında neden gösterip terketti bizim yılmazı. yılmaz yine öküzlüğe geçmeden önceki yılmaz oldu tabi, melisin zaman istemesindeki o hüzünlü yılmaz geldi yine. peşimde dolanır abi aşığım ben ona ya der başka da bir şey demezdi. ulan pekekent niye bu kadar üzdün kızı dediğimde abi işte değeri ulaşana kadar, sonra kaybolup gidiyor demişti.ah şimdi ne üzülüyorum o zaman yılmazın ağzına bir tane çakmadım diye.lan şerefsiz araç mı lan bu senin için. oyuncak mı bu kız, değeri alana kadar mı mal mı bu kız? parayı verene kadar yüzü gülen esnaf gibi şerefsiz misin sen de yılmaz? sürün bakalım şimdi