4 yıl

tüm haftasonları doldu adeta yaz geçti. temmuzdan, eylüle kadar hiç görüşemedik. ben yine de yılmadım. yine direndim artık telefonlarımı açmaz oldu. mesajlarıma yanıt gelmez oldu. 13 eylül 2011 tarihinde aldığım mesaj aynen aşağıdadır.

"serkan;
sana ilk kez bu kadar ciddi sesleniyorum. benim içimden sana sevgim azaldığını sakın sanma. seni paran için veya arabalar evler için değil, seni sen olduğun için seviyorum. senin adın geçtiğinde kalp ritmim bile değişiyor ama birazcık görüşmeye ara vermeliyiz. belki 1 hafta kadar ben ilginden sıkıldım açıkçası. bu bi ayrılma mesajı falan değil bu sadece bi mendil sallayış, izmire gitmiş gibi düşün. babamın telefonumu elimden aldığını. iyi olacağım yine sana koşacağım hiç merak etme. bu mesaja cevap yazma gitme deme. gitmiyorum çünkü.

seni çok seviyorum

neslihan"