herkes anlatıyo bi de ben anlatayım amk

gece salihin sızması, secilin kusması, vedat'ın 1.5 litre kola içip bol bol geğirmesi ve benim "napıyorum lan ben? nasıl bi saçma hayat benimkisi?" düşüncelerimle bitti.
secil o gece bizde kaldı.
o sızmıs yatarken ben de yanına yattım.
geçtim karsınına uyumasından da faydalanarak içimi döktüm, kısık hem de en kısık ses tonumla...

"senin sevgini haketcek ne yaptım ben?
anne gibi bi sevmek seninki.
ne yapsam, ne etsem, karşılık beklemeden, kayıtsız...
keşke o gün hiç cevahir'e gitmeseydim uğurla, keşke hiç aklımda bi baskası olmadan bakabilseydim gözlerine. ama olmuyo amk olmuyo anasını gibeyim.
yapamıyorum.
seviyorum seni ama senin beni sevmen beni seni sevmeye mecbur bırakır gibi seviyorum.
sende kendimi görüp kendime acıyarak seviyorum.
ben seni haketmiyorum ama elimden geleni yapıyorum.
bu kadar oluyo amk. otesine gecemiyorum.
ama sana söz veriyorum, sen beni bırakmadan ben seni asla bırakmycam.
sana hakettiğin sevgiyi sunamasam da en azından o saygıyı göstericem"