1. 251.
    0
    karşılıklı oturduk kahvaltıya.
    panpam ve sevgilisi gayet yakın otururken
    bizim fatmayla uzak oturmamız dikkatlerden kaçmamıştı.
    konuşmadım hiç o sabah.
    o evin neşe kaynağı değildim o sabah.
    donma noktasıydım. yüzümde hiçbir ifade yoktu.
    boş bakan gözlerle kahvaltımı yaptım hızlıca.
    spora başlamıştım bi ara.
    'panpa ben spora gidiyorum'dedim ve kalktım
    sanki masada fatma yokmuş gibi davranıyordum.
    o da farkındaydı akşamdan sabaha değişen çocuğun.
    ama kozu yoktu.
    gelmesini istememiştim.
    'gelme fatma istemiyorum' demiştim bir kere.
    kendi seçtiği yolda yürüyordu artık.
    bense yalanlar sokağımda oturuyordum yalnız başıma.
    bu kez ayağıma gelmişti saf esnaf.
    'tavla atmaya gelmedim' der gibiydi.
    ···
   tümünü göster