hepsini sen yaptırdın

birşeyler kanıtlamak zorunda değildim.
sevgilim olarak yatmıyordu yanımda
ilk tanıştığımız gece gibi yatıyordu.
farklar vardı
şarhoş değildik ve geçmişimiz vardı.
o ateşin tam ortasındaydı.
bense uzaktan seyrediyordum.
serindeydim, rahattım.
'seni, kokunu çok özlemişim'diye başladı cümleye
bense bir an önce neden geldiğini ağzından duymak istiyordum.
kendime olan güvenimi tazelemek için.
'bende senin kokunu.ama neden geldin?
sana bu kada kötü davranan birinin ayağına kadar.
seni aldattım biliyosun, yalanlar attım.
benim yaptıklarıma karşılık bu yaptığının amacı ne?'
hem suçluydum hemde kelime oyunlarındaydım.
farkında değildi.o sadece kalbinden geçenleri söylüyordu
'seni unutmak istedim olmadı, seni sevmemek istedim olmadı,
sana küfretmek istedim olmadı, başkasını aramadım hiç.
ben sana karşılıksız güvendim.'
söyledikleri şeyler ağırdı gerçekten.
yaptıklarımı hatırladım.
ama vicdan diye birşey kalmamıştıki bende artık.
gibip atmışlardı zamanında.
eskiden olsa o bakışlara,o sözlere oturur ağlardım kesin.
ama o halde bile,o sözleri dinlerken aklımdan geçen şey
bir an önce sevişmekti.