hepsini sen yaptırdın

gezdim tozdum yürüdüm bol bol.
sokaklar sanki benimdi.
gündüz, çok kalabalık olmayan saatte dalmıştım istiklale.
hep gece saatlerinde yürümüştüm bu caddede.
kendimi en mutlu hissettiğim anlardan biriydi.
özgürdüm sanki.
yıllarca prangalara vurulmuş mahkumdum.
zindanlarda, taşların üstünde uyumuş gelmiştim sanki.
bir yandan ağırlığı vardı geçmişin
bir yandan özgürlük hissi.
yürüdüm sona kadar.
galata kulesine hiç çıkmamıştım daha önce.
cebimde param vardı.
hesap yapma gereği duymadan daldım
'veririz amk kaç paraysa nolucak'
dedim kendi kendime.
huzur doluydu istanbul o sabah.
sanki bu şehir değildi bombaların patladığı,
sanki yıllar önce insanlar bu sokaklarda kaçmamıştı,
mermilerden..
sarımsak-soğan geldi aklıma.
hiç sevmem diyip bindim asansöre.
her tarafından baktım kulenin.
farkettim
geçmişimi kabullenmiştim artık.
ne yaşadıysam ben yaşamıştım.
umduğum kadar görememiştim kuleden.
ama yüksektim yerden artık.
sanki geçmiş metrelerce aşşağıdaydı benden.
evet dedim.
yükseliyorum.