nasıl piç oldum anlatıyorum

Bana rahat yoktu beyler.. korkan insanın, korkusuyla yüzleşmesi, nasıl onun için bir tedavi gibiyse, benim de yüzleşmem gereken kişiler vardı.. hesap sormam gereken.. çok önce sorulması gereken, çoktan sorulmuş olması gereken hesaplar..

Ama bu şansı başlangıçta kaçırmıştım.. şimdi ise, yeniden yakalamam için eskisinden çok daha güçlü, çok daha akıllı, çok daha baştan çıkarıcı olmalıydım.. başka türlü bu paslı çivi misali hayatıma saplanan hatıradan kurtulmam mümkün değil.. bırakıp gitmek, üzerini örtmek benim tarzım değil..yok etmem gerek benim..tam etmem, tamam etmem gerek, yarım bırakmak değil..

Yoksa asla normal bir insan olamayacağım.. normal bir insan gibi sevemeyeceğim.. çok öncelerinde yapmayı unuttuğum için, şimdi oyunu bitirmeme engel olan bir görev gibi bu anılar.. geri dönmeliyim.. daha da güçlenerek geri dönmem gerek.. yenmem gerek bu kez..ya da bir nokta koymam gerek.. ilerde bir gün, 5 yıl sonra, 10 yıl sonra 50 yıl sonra, böyle hatırlayamam yaşananları…isteğim gibi, her zaman yaptığım gibi hatırlamalıyım.. böyle bitemez.. bitmiyor da zaten.. düzgün şekilde bitirecek olan benim..

çiğdemle filan bir araya gelmeyeceğim.. hayır..o kız.. bana bir faydası olmaz.. benim skor yapmam lazım.. kötü kızlar lazım bana.. onları tanımam lazım.. onları elde etmeyi öğrenmem lazım.. sonra onları uysallaştırmalıyım.. kendi istediğim kıvama getirmeli ve sonrasında da..evet…eğer bir şeyler yapacaksam, deney, yöntem peşindeysem, ham maddeyi doğru seçmem lazım..ev kızlarıyla olacak iş değil bu..bana kaşar lazım.. huur lazım.. yollu lazım.. lazım oğlu lazım..

Kantine indim, nilay el salladı, yanına gittim,

Ufak bir selamlaşmanın ardından, beni istem dışı şekilde yeniden sıkıntılara sokması muhtemel bir cenderenin içine atacak konuşmasını yapacaktı…lanet olsun..bir kez olsun karar verdiğim yolda engelsiz yürüyemeyecek miydim ben?..