1. 101.
    0
    her geçen gün pekişiyordu dostluğumuz biz farketmeden.
    eve çıkmayıda kafaya koymuştuk. ikimiz çıkacaktık.
    ama liseden arkadaşım ede vardı
    onu yarı yolda bırakamazdım.
    ama bir yandanda düzenli bir hayat istiyordum artık.
    düzenimiz yoktu.ben hariç diğerleri aöf deydi.
    karar vermek zorundaydım. verdim.ede yi belki satmıştım,
    belki verdiğim sözün arkadasında duramamıştım.
    ama hayat hep böyleydi.
    o da bi kaç ay sonra gitti.
    ···
   tümünü göster