herkes anlatıyo bi de ben anlatayım amk

üstü bası değiştirdikten sonra ben bizimkilerden beni maltepeye bırakmalarını istedim. o halde eve gitmek istemedim.
babamları arayıp aksam "tarıklarla takılıcaz ordan da ben maltepeye giderim" dedim.
"akıllı olun. ona buna satasmayın" dedi babam.
amk ona buna satascak hal mi var bende?
"tamam merak etme" baba dedim

uğur eve gitti tarıklarla biz maltepeye geçtik benim eve.
evde kimse yok tabi. sabaha kadar içtik amk.
tarıklar da gece bende kaldı.
bütün gece kafamı gibtiler "değer mi lan bi kız için?", "yakısıyo mu sana?", "hayat güzel, önümüzde koca bi ömür vae", vs vs zırvaları ile. konusmadım bile. ne verecek cevabım ne cevap vermeye halim vardı. sustum bütün gece dışımdan, içimdense neler konustuğumu ben bile hatırlamıyorum.
ertesi gün aksama doğru bunlar gitti ben kaldım sap gibi evde. duvarlar ustume ustume geliyo amk. ne yemek yedim ne su içtim. sabah aksam alkol amk. ekmek doğrayacam amk biraya, o haldeyim. zaten evde de yiyecek bi gibim yok amk.
bi taraftan da titriyorum. dıbını gibtiğimin karadenizine ocak ayında girince hasta olmanın kaçınılmaz olduğunu o ara öğrendim. bi daha da yapmadım zaten.
insan niye içer?
sarhos olmak için di mi?
ben artık sarhos da olmuyodum amk. tam kafam guzel oluyodu kusuyodum geri devam ediyodum.