peki ya sen olsaydın ne yapardın

hayatım bilgisayar başında geçmeye başladı. çok ciddi söylüyorum ferre dahi izlemyordum. çünkü okadar çok kişiyi izliyordumki zaten ferreden farksızdı. bilgisayar açıkken insanlar neler yapıyorlar tahmin edemezsiniz. kimsenin onları görmediği düşüncesiyle inanın hayatlarındaki en rahat hareketlerini sergiliyorlar. hele birde eve erkek atanlar, kız atanlar, yada daha beterleri... ben karısının kardeşini gibenlerden tutun, babasına 31 çekerken ferre bulmasına yardım eden kızlara kadar nelere şahit oldum. anlatsam cidden tahrik olmaz aksine herşeyden iğrenirsiniz. ben bu yüzden bizim serkan bininin kitabı gibi, insanlığa lanet ediyorum. neyse dostlarım bu bilgisayar bana tüm hayatı unutturdu resmen. öyleki 2. sınıfın sonunda babam nedense durduk yere aradı , xxx sen bilgisayarda bir dakikada kaç kelime yazabilirsin dedi. bilmem yazarım biraz dedim. hayırdır? xxx başkanlığı sınav açmışda, 1 dakikada 45 kelime üzeri yazma şartı koymuşlar. çok gibi geldi ondan sordum arkadaşın oğlu girecekmiş dedi. ben yazarım 45 dedim içimden. sonrada nete girip sınav tarihini araştırdım. 10 gün felan vardı. kalktım okula gittim. okulu bırakmak istediğmi söyledim. atladım otobüse ankaraya gittim. sadece arkamdan bilgisayarı gönderin yeter dedim. ankaraya gittikten sonra dur bi lan dedim hiç denemedim acaba yazabiliyormuyum? lan deniyorum deniyorum 30 35 anca yazıyorum. hay ananı gibeyim boşunamı bıraktık lan okulu dedim. hiç akıl edememiştim gelmeden önce yazabiliyormuyum diye bakmayı. neyse bu işten vazgeçtim panpalar. başvuruların son günü, ankarada gibko gibko gezerken 2 tane abiyi gördüm ocaktan. çok severdim ikisinide. koştur koştur biyere gidiyorlardı. nereye gidiyosunuz dedim anlattılar onlarda o sınava girceklermiş. ya dedm bugünmüydü o. bende gircektim vazgeçtim yazamıyorum diye. aslanım öyle düşünme allah yazdıysa illaki girersin ben sanki yazabiliyormuyum, umut işte. sen denemedikçe kimse sana ekmek vermiyor dedi. la haklıydı amk sınav nasılsa beleşdi. girsem ne kaybederdim. bende onlara takıldım. ilk fireyi adli sicilde verdik. şansımızı gibeyim sistemler bozuk demesinlermi. pazartesi gelin diyo , lan pazartesi nası gelelim başvuruunun son günü. orada oturduk napcaz diye düşünüyoruz. laf lafı açtı biz unuttuk sicili felan muhabbet ediyoruz. 2-3 saat oturmuşuz. birisi bağırdı sicil bekleyen varsa gelsin sistemler geldi diye. herkes gitmiş biz kalmıştık hemen koşup aldık sicil kağıtlarını. ordan koştur koştur kızılaydaki bakanlıklara. hemen başvurumuzu yaptık sıramızı aldık. 1 hafta sonra sınav vardı. bu arada ben belgelerin çoğunu vermemiştim adam sınava gelirken getirirsin diyerek bi abilik yaptı. hızlıca geçiyim panpalar, 1 haftamı ne sonra sınav günüydü. sınava gittik. ben size bahsettim ya daha önce hem kalabaıkda duramıyorum hem nefes alamıyorum ellerim titriyor vesaire sınav salonuna bir girdik anasını gibeyim ruhum gibildi yeminle. birde beni en öne oturttular karşımda genel sekreter oturuyor. orda üç beş kişiyide azarlayınca adam, benim vücuda inme indi resmen. adın ne dese agu agu dicem. neyse panpalar sınavı başlattılar. 1 dakika sonra bırakın dediler. bıraktık hemen saymaya başladım. 1-2-3-... 35-36-37-38-39