1. 1.
    0
    halbuki 1 yıl geçmişti aradan.
    artık bu beynin gibip atması lazımdı hayalleri bi kenara
    ama yapamıyordu. ekgibti bi taraf. tutamamıştım elini doya doya
    gözlerine bakmıştım ama doymamıştım doyamazdımda.o her ne kadar benimkilere bakmasada.
    ama bişeyin farkınada varmıştım. değişmiştim artık o eski temiz kalpli insan evladı değildim.
    amlı peşinden koşan her tuttuğunu yatağa atan biri olmuştum.
    okulda kızlar bana bakıp fısır fısır konuşur olmuştu.
    panpası olduğum kızlar bile benden korkar hatta kaçar olmuşlardıki
    bi süre sonra onlarıda kaybettim..
    gene yanlızdım. bizim binler ve buket vardı sadece fiziksel olarak.
    yanlızlığın ozaman ne olduğunu anlamıştım.
    6 ay boyunca bi evde tek başına kalmak demek
    evine buket amlısı hariç hiçkimsenin gelmemesi demek
    kapıdan sesin sadece ben vurup içeri girdiğim zaman çıkması demek
    yanlızlığın tam kendisi demek. 6 ay.
    hee unutmadan söyliyeyim. liseli binken olan dostlarım yanımdaydı
    halada öyleler
    ···
   tümünü göster