köpek efendi istemezdi efendi

şuan ki arkadaşlıklar gibi olan kokuyu gidermek için camı açtım. yaşadığım yer eski bir binaydı, altın çağını bitirmiş, gençliğin verdiği izleri kalıplaşan yüz hatlarına bırakan bir sokak kadını gibi. oksijenin hala yasak olmadığı dönemlerde içime iyice çektim, alışılmış farklı bir tad, insanın yaşaması için önemli, arkadaşlıkar gibi. karşı binada bayan ida her zamanki gibi akşam çayını içerek camdan etrafı izliyordu oda artık sonunu bekleyen, yalnızlık kadar yalnız olan yaşlı ve huysuz bir kadındı.

ölümü beklemek, hayatta istediklerini yapamayıp keşke.. demek kadar kötü birşeydi, bayan idanın ağzından çıkan her duman hayata kusulan bir kindi. ağzından alıp tekrar ağzından verdiğin birşey sana ne kadar zevk verebilirdi.