peki ya sen olsaydın ne yapardın

üniversiteye gittikten sonra kızlardan nefret etmeye başladım. neden derseniz üniversite okuyanlar bilir. üniversiteye gelip birine vermeyen kız yoktur neredeyse. ulan hangi kızı görsem bi hafta onla bi hafta bunla. yada biriyle cıkıyo veriyo felan. vay arkadaş dedim bu nedir nasıl güvenip birileriyle evleneceğiz. neyse lise dönemlerinde ülkü ocağına giderdim. ama öyle arka için felan değil, zaten hiç ocakla kavga mevzusu olmadı. olsada gittiğim ocak diğer ocaklar gibi değildi, kavga etmek yasaktı. heleki ocaktakilerin toplanıp birini dövmesi dahada yasaktı. öyle bişey yaparsan yannanı yedin , ocak yönetimi ananı giber. bunuda ocağın adını böyle kavgalar yüzünden kötüye çıkardıkları içindi. kitap okunurdu mesela her akşam 8 ile 10 arası. ama öyle ülkücülükle alakalı değil, roman, hikaye, vs. ne okursan yani dünya klagibleri romanlar şunlar bunlar güzel bi kütüphanemiz vardı ocakta. ordan kitap okumak şarttı. kimse kimseye şöyle yapacaksın böyle yapcaksın diye baskı yapmıyordu. hatta bir gün mhp nin mitingi vardı onun afişlerini asmaya gittiğimizde ocak başkanı arayıp hemen bırakıp ocağa geliyorsunuz dedi. ocağa geldiğimizde bize 1 saat kızdı bağırdı. siz kimsenin amelesi değilsiniz, buraya bunun içinmi geliyorsunuz. kitap okuyun, test çözün dediğimizde surat asıyorsunuz , sokaklarda afiş asmaya koşarak gidiyosunuz birdaha birinizi görürsem afişte felan, ocağa gelmesin dedi. mitingi ayarlayan o afişi asacak adamıda ayarlasın siz afişde yakalanıp geleceğinizi yakmayın felan derdi. kısacası farklı bir ocaktı, üniversiteye gidenler gelir ders çalıştırırdı ama kimse zaman gazetesi alın diyenler gibi bişeye zorlamazdı. arkadaş ortamı sohbet ortamı çok hoşuma gidiyordu. üniversitede yurtta 4 kişi kalıyorduk. ankaralı, istanbullu, izmitli, antalyalı. ordada ocağa gittim birkaç kez. bizim ocak gibi değildi. takım elbiseli tespihli tipler vardı. (bizim ankarada gittiğim ocakta hiç öyle saçma tipler yoktu. kimse kimseyi kıyafetiyle ülkücü olarak görmüyordu. ocak yönetimi spor giyinir, gayet modern rahat ve şık görünürlerdi. bana sorarsanız böyle olmalı zaten. hepsi aynı fabrika ürünü gibi siyah takım beyaz çorap tespih tarzı giyinmek ülkücülük değil, aksine dışardan bakınca antipatik geliyor insanlara) herneyse ben kendimce düşüncelerimi belirttim. çok güzel bişey oldu ama odamdakilerde benim gibi aynı görüştelerdi içlerinden birisi yurt reisiydi ama öyle takımlı makımlı değil, spor giyinir, converse giyer öyle gayet makara bi arkadaştı. çok iyi anlaşıyorduk odadakilerle. her yönden. hayatımda iyiye giden en güzel dönemler sanırım onlardı... hepimizin her türlü arkadaşı vardı yani reis olanında sol görüşlü arkadaşlarıda vardı benimde. ben ayırmam arkadaş sağcıymış solcuymuş. benim görüşüme saygılı oldukça, benim görüşümden dolayı beni ötelemeye kalkmadıkça herkesle arkadaş olur muhabbet ederim. siyasi görüşlere göre arkadaş seçmem. şuan bile en yakın arkadaşım sol görüşlü. ama herkesdende çok severim kendisini. böylede olmalı, insan insanı insanlığından dolayı sevmeli ki saygı sevgide görebilsin. biz o sene normalde olmadığı şekilde sağcısıylada solcusuylada oturup muhabbet eder, yer içerdik. pikniğe giderdik gibimizde değildi kısacası panpalar kimin görüşünün ne olduğu. biz dünyaya bakışımızı anlatırdık onlar anlatırdı. ama kimseyi bişeye zorlamazdık bu yüzdende çok güzel bi ortam oluştu yurtta. herkes iyi anlaşıyordu kavga mavga olmadı bunun bana hem faydası oldu hemde zararı. çok faydası oldu çünkü günlük hayatta hiç sıkıntı çekmedik, bi sorunum olsa şu bu demeden kimse kimseyi ayırt etmeden elinden bişey gelen hemen yardımcı oluyordu. ama bunun yanında çokda zararı oldu okul açısından. dıbına koyim bütün yurt gece boyu bizim odadaydı. adamlar geliyor 20 kişi dıbına koyim muhabbet ediyoruz , uykusu gelen gidiyo odasına yenisi geliyo yerine , oda uykusu gelince gidiyo başkası geliyo biz hep kahveci gibi ayaktayız dıbına koyim. doğal olarakda ertesi gün okula gidemiyoruz (: yannanı yedik anlayacağınız devamsızlık aldı başını gitti.. zaten okulu okumakta gelmiyordu içimden. ve birgün olan bir olay iyice okulla bağlarımı kopardı...