4 yıl

sabah kalktığımda bir mesaj vardı telefonumda,

- ben artık gelmeyeceğim. hay amk gene noldu lan! "hayırdır?" diye mesaj attım tık yok aradım meşgule attı. ulan seko durur mu atladım gittim evlerine. annesi açtı kapıyı,

- neslihan evde yok.
- ne demek yok.
- dışarda.
- nereye gitti?
- işi var.
- ulan pazara yolladınız deme kızı? saygı ndıbına birşey kalmamıştı artık bende. sonra kayınpeder aradı;

- napıyosun?
- sizdeyim neslihan'ı almaya çalışıyorum.
- o halde ailenle gel iste. hay amk çıldırtacaklar beni ya. size ne lan istediğimiz zaman evleniriz.
- yok öyle değil. evimize zütürmeye geldim.
- neslihan sana da gelmeyecek karşıya da geçmeyecek bundan sonra.
- neden?
- evlenene kadar öyle. bu tarafta buluşacaksınız ya evde oturacaksınız ya da kadıköyde falan takılacaksınız.

cinlerim nasıl tepemdeydi anlatamam size.