peki ya sen olsaydın ne yapardın

herneyse panpalar bu kızla herşey yolundaydı. okadar değişmiştiki cidden bambaşka bi insan olmuştu. okulu ve sosyal hayatı çok farklılaşmış düzgün bi çevre sahibi olmuştu. dersleri çok iyiydi. ben mi? hazırlıkta sınıfta kaldım. birinci girdiğim okulun ilk yılı ingilizceden karneye 1 düşüyor. hocalar bıkmış artık benden. babamdan dolayı müdür hocayla konuştu hoca notu düzeltti bi şekilde hazırlığı o şekilde geçtim. o yaz aynı şekilde hergün bu kızla ilgilendim. bilgisayarlarla aram kücüklükten beri çok iyiydi. internet cafede vs çalışıp bir şekilde kontor alıp o kızı ihmal etmiyordum. öyleki ailesi bile tanıyordu beni. özellikle annesiyle sık sık konuşuyordum ama artık bişeyler değişiyordu. kız düzelmişti. ve hayatında olmam ona zarar olduğu gibi diğer yardım bekleyenlere haksızlık gibi gelmeye başlamıştı. birgün konuşurken hayatının eskidenmi şimdimi daha iyi olduğunu sordum.
- eskiden çok gezer, her türlü binliğe koşardım. çok güler çabuk vakit geçirirdim. ama öyle devam etseydim ya huur olurdum yada uyuşturucu bağımlısı. şimdi sayende ileride çok gülüp eğleneceğim. dedi
-peki ben diyelimki birgün hayatından çıktım, eskiye mi döneceksin ?
-tabiki dönmem. dediğin gibi ileride mutlu olmayı seçtim ben. ayrıca neden çıkasınki hayatımdan?
-olurda bişey olursa diye sordum..

istediğim cevabı almıştım. artık kurtulmuştu ve benim görevim de tamamlanmıştı. içimi çok garip bi huzur kapladı lan. anlatamam..

- artık yatalım mı? dedim
- tmm yarın görüşürüz dedi

son konuşmamız olduğunu bilmiyordu...