1. 1.
    0
    o da hemen anlamış ama inanmak istememiş. böyle baskılar içerisinde olan bana oldu kankalar. bu baskılar sonucu kız artık benden uzaklaşmaya başladı. bu duyumları aldıktan sonra canım sıkıldı çünkü benim haberim olmadan, benimle konuşmadan, fikrimi bilmeden bana tavır yaptı. yeri geldi tersledi, acımasız davrandı, bunlar çok zoruma gitti. bende ona: hiçbir şey eskisi gibi olmaz demişti ben de: selam bile vermeyelim artık dedim. kökten samimiyetimizi bitirelim dedim ve bu konuşma 3 aydır istediğim şekilde gerçekleşti benim açımdan. yüzüne bile bakmadım. muhatap bile olmadım kendisiyle ama kendisi, ben birisiyle konuşuyorsam pat diye araya giriyor, konuşmalarıma ters yorum yapıyor, çok saçma diyor falan. yavrum ben seninle konuşmuyorum ki, sallamıyorum bile seni, neden muhabbetimin içine giriyorsun ki? başka bir örnekse, ben birisini bekliyorum geç saatte, onunla eve gitcem, o da var ortamda. o ilk başta geç oldu gidelim dedi arkadaşa, sonra arkadaş batak oynadı, saat ilerledi tabi, ben de gitmem gerekiyordu artık, bitsin oyunuzu hemen gidelim dedim. o da bu sefer, oturalım vazgeçtim gitmekten gibi çocukça söylemlerde bulundu. arabaya binecez artık, yanında boış bir yer var oraya sen geç dediler, o da x kişisi gelsin yanıma dedi ve beni istemedi * çok da meraklıymışım gibi yanına oturmaya ama sabrediyorum gerçekten beyler, sesimi bile çıkarmıyorum, başka birisi olsa fiziksel tepki bile yapabilir ona o derece gıcık bir kişiliğe büründü. ne yapmam lazım yorumlarınız önemli benim için. sallamıyor tavrıma devam edeyim mi? yoksa sesimi çıkarmamamdan güç alıp gıcıklıkları daha da artar mı?
    ···
   tümünü göster