bu gün telefonumun çalmasıyla uyandım

güzel bir muhabbet geçti aramızda. dedim ya serkan kültürlü, aklı başında ve nazik biridir. beşiktaşın yenilmesi üzerine bütün takıma tek tek sövmesiyle muhabbetimiz başlamıştı. ben futboldan pek anlamadığım için ne dese evet derdim. sonrasında gittiği masaj salonlarını ve apartman yöneticisini nasıl dövdüğünü anlattı bana. aramızda geçen bu koyu muhabbetin sonrasında serkanın nasıl bu kadar harika bir insan olduğunu düşünüyordum. iyiki onunla arkadaş olmuşum. tam evimin kirası için ondan para isteyecektimki serkan hızlı davrandı. "geçen iddiada sağlam maçlara 500 lira bastım dıbına koyayım yattı kupon bana acil para lazım banko maç var versene" ne kadarda sporla ilgili biri. hemen cebimdeki parayı çıkardım ve serkana verdim. oda bana "rahat ol dıbına koyim paranı katlayıp sana getircem" dedi. ona güvendim. daha önce bu şekilde benden milyarlarca borç alıp hiç birinide geri getirmemişti. ama bu parayı vermemle hem arkadaşıma yardım etmenin vereceği manevi hazzı kazanacaktım. hemde bu sefer güvenim boşa çıkmayacaktı. doğru bir iş yapmıştım. sonra bir anda "hadi gömdüm" deyip masadan kalkıp gitti. lakin bu iyiydi. vedalaşmayı sevmem zaten.