bu gününüzü özet geçin beyler

gece gömlekle uyudum. kabus görüp uyandım ve gömleği çıkardım. sabah uyandığımda çok üşümüştüm ve kaloriferler yanmadığı için klimayı çalıştırdım.
ben üstümü giyinirken annem kahvaltımı hazırladı.
ona "bir daha telefonumu karıştırma." diyecektim, diyemedim. gözlerim doldu.
"bir daha çeçil peynirsiz kahvaltı hazırlama." diyebildim ve ağladım.
anlamadı neden ağladığımı ama sormadı da.
koşa koşa otobüse binip okula gittim.
cüzdanımı açtım, 20 TL para koymuş.
dersler boş geçti, soru çözdüm.
2 arkadaşıma çakmak koleksiyonumdan çakmak zütürdüm, sözüm vardı.
eve geldim.
hayatımda ilk defa annemi karıştırmadan yemek yaptım.
oturup yedik.
sofrada pek az konuştuk.
biz henüz sofradayken babam geldi.
"senin o tırnaklarının hali ne?" dedi.
daha önce de çok kez böyleydi tırnaklarım ama muhtemelen bir şeye sinirliydi.
hiçbir şey demeden sofradan kalktım.
tırnaklarımı temizledim ve yatağa girdim.
annem seslendi, uyuyor gibi yaptım.
2 saat kadar uyumuşum.
kalkıp 40 soru falan çözdüm.
hiçbir şeyden zevk almadığımı fark ettim.
başlığı görünce anlatayım dedim.

şimdi ne yapalım peki hocam? hayır ne yapalım? nasıl bu hale geldi benim ailem, ben nasıl bu hale geldim? geçen yine oturuyoruz, tek ben aşığım. şimdi ne yapalım? vurup kafayı ölelim biz en iyisi diyorum hocam. geç olmadan ölelim.