hayatta hep arkada kalan oldum

bir insan hayattta her alanda mı sıçar
evet ben sıçtım. insanlar arasında tutunmak için, biraz adam yerine konmak,
daha çok kendime güvenimi kaznmak için türlü işler denedim.
gitar, klavye, kick box, resim kursu, basketbol...

bi tak becersem bile bunu çıkarıp ortada gösterecek durumum yok inanırmısın
ah şu utanma duygum, şu çekingenliğim.

insanlardan tamamen uzaklaşmam, aşağı-yukarı 4-5. sınıflara denk geliyor,
sınıfça sevilmeyen adam olmuştum o yıllarda, anlamadığım şuydu neden ben?

sebep gerçekten saf bir çocuk olmamdı, kimseyi kırmak istemiyordum, yapım buydu duygusal bir bintim.
ne yapayım beni byle yetiştirdiler, hep kızdılar, başkalarıyla karşılaştırıp üzdüler,
bizzat babam hayatta benle hep dalga geçti, yapamıyorsun salaksın derdi.
düşünün 2. sınıftayım babam başıma oturur zorla ders çalıştırırdı. daha 2. sınıf amk
daha okumayı geçen sene çzömüşüm.