içimi dökmeye geldim

Aslında bu saatte buraya böyle şeyler yazılmaz ama napayım lan vallahi ne yazacak bir yerim nede anlatacak biri var yanımda. Birisi olsa da zaten bunu ona anlatamazdım. Okumasında sorun değil zaten sadece içimi yiyip bitiren şeyleri dışarı vurmak istedim. Neyse başlayayım

Hayatımda oyle bir yere geldim ki bir an Ceren'i gördüm karşımda.Bir bankta oturuyor.Ben de hemen yanındayım. Dedim ne oluyoruz nasıl bu hale geldik. Dile kolay 1,5 yıldır konusmamısız. Arada bilmeden karşılasarız ama yüzyüze gelip 2 saniye konusamayız. Biraz uzuyor galiba konuya geleyim ben.. Neyse durakta yan yana oturuyoruz. Başladık konuşmaya ; ama hiç ayrılıktan konusmuyoruz sanki oylece bişeyler sohbet ediyoruz. Duraktan hiçbir otobuse binmeden kalktık.Ben onun montunu tutup giydirdim. Oyle mutlu olmustum ki bilemezsiniz.1,5 yıl hocam 1,5.Sunları yazarken gözlerim dolmadıysa en adi huur cocuguyum lan. Derken kendimizi bir evin içinde bulduk.Bir gülüşü varki... O an dedim allahım inşallah bir rüya değildir bu... Hani klagib bir hareket vardır rüya olmaması için kendine vurursun yada çimdik atarsın. Vallahi Billahi de aynısı yaptım bişe yok... Dedim aga rüya değil. ( gözlerimden yaş geldi şuan a.q ben bu kızı hala seviyorum lan ).Neyse aga o ara odaya başka bir kız geldi bir yerden tanıyorum ama çıkaramıyorum... tam ben o kıza sen sunun arkadası değilmisin falan Ceren kalktı hadi dışarı çıkalım dedi. Tamam dedim çıkalım. Montlarımızı aldık dışarı çıkacaz ki gözlerim oyle açıldı ki karşımda bembeyaz bir duvar. Hemen geri kapadım gözlerimi oraya aynı yere aynı zamana hemen geri dönmek istedim. sıkıca kapadım gözlerimi (offfffffffffff)... Ama olmadı tabi. Uyanmıştım artık.O kadar çok gerçekciydi ki herşey.Her şey yeniden başlamıstı dedim kendime. Mutluydum artık , kafamda sıkıntı kalmamıstı sanki... Diley kolay lan 1,5 yıl 1,5... Ama işte Rüyaydı her şey. Oylece kaldım yatakta. Kalkamadım. imkanım olsa HEP ORDA KALSAM KEŞKE derdim.Ama olmadı lan rüyaydı herşey.Her şey dün gibi sanki.Bir anda bitti olanlar. Ve o zman anladım ki Hayatta herşey gerçeklikle başlar bir sahtelikle sona erer...

hep taktan yer olarak bahsederler buradan... Ulan içimi dökebilecegim tek yer varmıs onu anladım.(dıbına koyim tutamıyorum lan gözümden düşen yaşları )