biraz sabretseydi mutlu olacaktık

çok güzel, belki de hayatınızda sınırlı sayıda görebileceğiniz kadar çok güzel bir kız o... sarı saçları, masmavi gözleri var. yüzündeki masumluk en yeni doğanından bebeklerde bile yok... o kadar iyi bir insan ki yanına gidip konuşmaya korkuyorum; istemeden masumiyetine zarar veririm diye.

neredeyse bir yıldır onu her gördüğümde elim ayağıma dolaşırken, onun benden hiç haberi bile yoktu. 3-4 kızı aynı anda idare eden, "ağzı iyi laf yapar" denilen ben, hayatımda ilk defa; hem de daha önce başkalarıyla dalga geçtiğim bir şekilde aşık olmuştum ve gidip tanışmayı bırakın, göz göze gelince bile ne yapacağımı şaşırıyordum. o kadar tatlı bir yüzü vardı ki, sanki her gülümsediğinde dünyadan bir kötülük azalıyordu, ve ben yanına bile gidemiyordum, sırf bu güzelliği bozmamak için; korkum belki de bu yüzdendi.

iki üç ay önce kafam iyiyken cesaretemi topladım ve facebook'tan mesaj attım, bu ona karşı yaptığım ilk ve son hataydı. normal bir kız gibi havaya girip tersleyeceğine o kadar güzel bir cevap attı ki, insanlığımdan utandım; sanki her kelimesinde hayatıma anlam katıyordu, her ne kadar o kelimeler olumsuz olsa da onun tarafından reddedilmek bile güzeldi.

sonuçta kim üzülürdü ki cenneti uzaktan izleyebilme şansına...

maddi durumlarımı biraz düzeltip onunla adam gibi bir ilişki kuracaktım, kesinlikle buna önem veren biri değil, biliyorum ama kendim için bunu istiyordum. yanında kendimi rahat hissetmeliydim ki ona da hak ettiği mutluluğun milyonda birini verebileyim; ama olmadı.

iki saat önce bir ortak arkadaşımız dedi ki, "aga ilişkisi var yapmış... " girdim hesabından baktım, mutluluklar dilemiş herkes. benim vermeyi istediğim mutluluğu başkasının vermesini dileyen onlarca insan... hiç birine sövmedim ama, hatta içten içe teşekkür ettim onlara; insan belli bir seviyeden sonra her türlü benciliği bırakıp gerçekten sevdiği kişinin mutlu olmasını istiyormuş. bunu öğrenmemi sağladığı için bile o benim için dünyanın en harika insanı... dünyanın en güzel bir çift gözü başkasına bakarken heyecanlanacak belki, ama o gözlerin mutlulukla bakıyor olduğunu bilmek bile yeter bana; en ufak kompleksim varsa ne olayım. ilişkisi olan çocuğu da bulup uzaktan izleyeceğim, başına bişey gelmesin, gelmesin ki, kafası rahat olsun ki cennetime yağmurlar yağdırmasın, mutlu etsin onu sürekli.

ha yalnız o kızın gözlerindeki en ufak bir hayal kırıklığında, ya da üzüntü parçasında o bebenin tüm sülalesini gibmezsem de tüm inci suratıma tükürsün...

bu gece başkasının verdiği heyecanla uyuyacak olması da, başka birine ilk kez aşkım kelimesini kullanmanın gerginliğini yaşayacak olması da umrumda değil; yeter ki mutluluğu daim olsun...