katil miyim sizce

kapımı ulaş açtı, beni o halde görünce ne oldu lan sana dedi. gene o kız, ne sevdaymış dıbına koyim yeter lan yeter birazda otur başını iki elinin arasına koy düşün lan düşün diye bağırdı. o kız hiç bakar mı sana ha söyle ha ? bakmaz. neden bakmaz ? çünkü sen hiçbirşey veremezsin. ne yapıcan? adam dövüp aldığın parayla mı ev geçindiricen ? anadolu lisesinde okuyor lan kız salak ! aç gözünü biraz aç. yakışıklı değilsin demiyorum yakışıklısın eğer baban sana sahip çıkmış olsaydı. bana sahip çıkmış olsalardı.. bunların hiç biri yaşanmazdı ikimizin de doğru düzgün hayatı olurdu. yarın ilk iş o kızla konuşucam sen söyleyemiyosan ben söyliycem artık yeter bir değil iki değil bende sabrediyorum ama bir yere kadar. yarın onu ikna edicem konuşun, o ne derse yaparsın. tamamsa tamam . devamsa devam. artık neye devam edicekseniz. dedi...

sakın dedim. asıl sana sakın dedi, tuvalete geçti uykum vardı zaten blöf yapıyor diye uyudum pek korkmadan. asıl olay, benim en hassas noktamın 1. abim 2. o kız olduğuydu. ama blöf yaptığını düşündüğüm için umursamadım dediklerini elini tutmak, gözlerine bakmak, sevgili olmak, öpmek, için değil. gerçekten yanında olabilmek için sevmiştim.