sosyal fobi yüzünden hayatım mahvoluyor

kardeşlerim hepimizin sorunları neredeyse ortak. çocukluğumuzda ailemizden gereken sevgiyi şefkati görmememiz en temel sorun. 24 yaşındayım ve bu yaşta bile babamdan köpek gibi tırsıyorum. babamla her gözgöze geldiğimde acaba şimdi ne yaptım da ağzıma sıçıcak diye bekliyorum. inanın sosyal fobiyi en uç noktasında yaşıyorum. amfide hoca soru sorduğu zaman ya da herhangi bir konu hakkında fikrimi söylememi istediğinde karnım kasılıyo bayılcak gibi hissediyorum.

sosyal fobiden kurtulmanın bir yolu olarak sokakta gördüğümüz insanlarla kayıtsız şartsız rastgele bir konu hakkında konuşmamızın bizi daha iyi hissettireceği söyleniyor, bunun iyi bi şey olduğunu biliyorum fakat inanın o kadar zor ki anlatamam. fermuarasıkısangib panpamızın önerilerini bugünden itibaren dikkate alıyorum ve gelişmeleri bu başlık altında elimden geldiğince anlatmaya çalışcam.