türkiyede kadına soyut baskı ve şiddet

sadece fiziksel şiddet ya da cinsel taciz olarak irdelenmemesi gereken şiddettir.

kadınların pozitif ya da negatif ayrımcılık görmesini istemek, düşünmek, uygulamak da şiddettir. kadınların ekgib bir yönü yoktur. bu yüzden pozitif ayrımcılığa ihtiyaçları da yoktur. kadın olmanın bir olumsuzluğu da yoktur. bu yüzden negatif ayrımcılığa maruz kalmaları amiyane tabirle ayıptır.

kadının sadece varolarak tehlikede olduğu yerlerin varlığı da kadına yönelik bir şiddettir. gece vakti otobüs durağından evine kadar taksiyle gitmek zorunda kalan bir kadın, fiilen şiddete maruz kalmasa bile potansiyel bir şiddet söz konusudur.

kadının bir ticari meta olarak görülmesi de kadına yönelik bir şiddettir. her dönem süren indirimler, abartı fiyat ve satış stratejileri de kadına uygulanan bir şiddettir.

seçenekleri arttırmak mümkün, fakat özetle, kadının hayatını zorlaştıran, kadını sırf varoluşu yüzünden olumsuz etkileyen herşey kadına yönelik şiddettir. belki bir ütopyadan ibaret ama, umarım bir gün kadına yönelik şiddetin olmadığı bir dünya görebiliriz.

---

neden böyle bir entry yazdım? çünkü 2 ablam var, 2 ablama ailemiz içersinde, kendi kurdukları aileleri içersinde en ufak bir şiddet uygulanmamışken, onların üniversite ve iş hayatları boyunca bu tarz zorluklar yaşaması ağrıma gidiyor. bu yüzden ileride kendi kızım için aynı şekilde üzülmemek adına, elimden hiç bir şey gelmese bile düşüncelerimi yazıya dökerek en azından bir adım atmış olmak istedim. işe yarar mı yaramaz mı bilmiyorum. ama 8 mart emekçi kadınlar günü kutlu olsun.