piçler iyiliğimin kurbanı oldum

ertesi gün okula gittiğimde bir tuhaflık oldu.
melikeye selam verdim, sadece başını salladı.
durumu biliyor ve apaçık rahatsızdı.
damla yüzüme bile bakmamıştı.

bişeyleri bildiklerinden emindim. haklı da çıktım.
ders çıkışında hiç bir şey demeden çıkıp gittiler.
zeynep sadece, dernekte işim var, onunla ilgilenmem gerek dedi.
bizim arkadaşlar da bu nasıl bi şey lan der gibi bakıyorlardı.
çünkü önceki gün herşeyi anlatmıştım. onun da bana karşı boş olmadığını vs.
onların gözünden hiç de öyle görünmüyordu durum..

ben aşık, zeynep de beni peşinde koşturan kız.
zeyneple sevişen, konuşan, flört eden birisi değil; çılgın aşık ahmet olmuştum..

o günün akşamıydı sanırsam, sınıftan bi arkadaş msn'den yazdı; o kız sana bakmaz olm :D

'sınıftan bi arkadaş' dediğim kişi, herhangi birisiydi. yani böyle bir şeyi bilme olasılığı yok denecek kadar azdı.
bizden birisinin söylemediğine emindim. çünkü bizim ev las vegastır. her tak yaşanır ve 'what happens in vegas stays in vegas.' yani, bizim evde olan bizim evde kalır.

nerden duymuştu, yoksa bişey mi hissetmişti.
ağzını aramaya bile tenezzül etmedim.
damla'yla arası iyiydi, o söylemiştir bi şekilde dedim.
acayip sinirlendim.
artık o kızın benim sevgilim olması dışında bi ihtimal kalmamıştı.