ruhani varlıklar paranormal hikayem

part 48

artık odunluğu bırakmanın vakti gelmişti amk.. dedim at biner misin.. tokat gibi cevap verdi sarı kızın kafasını okşarken "sence buraya niye geliyorum merak etmiyor musun.." öyle bir hmm dedim ki anladığımı belli ettim. hırsız ağzıyla "yav bu at binmek zevkli mi ki" dedim şaire dönmüştü kevaşe at binmek bir yaşamdır at binmek atalarına bir saygıdır falan filan bir şeyler saçmaladı ben nedese çok haklısın diyordum yani o ara dese ki sen ağır huur cocugusun çok haklısın derdim o derece.

aslında ben de atları çok severim ama binmek gibi bir erdeme hiç nail olamadım dedim.. istersen burada binebilirsin dedi.. sahi mi lan dedim ağzımdan kaçtı amk..

efendim ?

- şey pardon yani gerçekten mi ?

-tabii ki neden olmasın ya

sonra aklıma ahmet abi geldi ve onun köpeği.. ama gibtir et amk biraz at süreyim amk havasını atarım hem.. diye düşündüm ve şu konuşmayı yaptım;

--spoiler--
gizem eğer bana at sürmeyi öğretirsen sana çok minnettar kalır teşekkür ederim hayatımda en çok sevdiğim hayvanlar atlardır onları görünce anlamsız şekilde heyecanlanıyorum ama bunun onlara olan sevgimden kaynaklandığına inanıyorum
--spoiler--