uyumayın ya

günaydın bıngıldağını yidiklerim. yalnızım lan. tüm arkadaşlarım ankara'daki üniversitelerinden mezun oldu, radikal kararlar alan ufacık beynimi gibeyim ki, okuduğum okulu bırakıp tekrar öss'ye girdim. şimdi eskişehir'deyim, en yakın dostlarım ankara'da. meclisten dışarı, 92'li tıfıllarla eskişeer'de kaldım. kafa dengi bi insan bile bulamadım dıbınakki.

lan yannan kafalı hayri, eskişeer gibi yerde nasıl zik gibi tek kaldın diyenler olacak. asosyal bi adam değildim ankara'da, 10 senedir müzikle uğraşıyorum, orda burda her yerde sahne aldım. ama bu porsuğunu sktiğimin eskişehir'inde ne istediğim müziği yapabildim, ne de kafa dengi bi müzisyen bulabildim. bahtımı gibeyim.

özet: içimi döktüm binler. muhabbetinizi böldüysem bıngıldağıma dayayın.