1. 26.
    0
    telefonu anneme verdi anacığım ağlıyordu gene."beni istemiyomusun oğlum dedi" nekadar kötü hissettim kendimi anlatamam.yok anne öyle değil cart curt dedim konuşamadımda. tamam oğlum yaşa sen hayatını dedi. aslında amacım gelipte beni zütümden çıkarıp attığım donumla yatarken görmemesiydi. evimin bi çöp eve dönüştüğünü göstermemekti tüm amacım. daha da üzülecekti ki ozaman.ama utandım ki diyemedim bunların hiç birini. beni doğuran anaya "köpek evlat" lık yapıyordum resmen onların gözünde. altında yatan gerçekleri ya göremediler yada anlamak istemediler hiç. kötü hiç bi niyetim yoktu ki hiç bi zaman. sadece gurur duyulmak istendim ailem tarafından.hep yalanlar içine girdim sırf ailemin gözünde daha da süper olabilmek için."okulda derslerim çok güzel anne" yannan güzel lan pekekent hangi gün okula gidiyorsun. vallaha ağzını burnunu kırıcam lan bu çocuğun. kapadım bi şekilde telefonu. işten çıkarken gene aradım. ağlamalı ses tonu bi kızgınlığa bi siteme dönüşmüştü artık. zorla getirsemde gelmezdi artık yanıma. çünkü "köpek evlat"tım ben. gene sinirlendim tamam dedim anacım gelme sen bilirsin. tamam dedi kapadık telefonları. böyle bi hayvanlık olabilir mi lan.
    ···
   tümünü göster